Ünlü kişisel gelişim uzmanı Eckhart Tolle’nin çok güzel bir kitabı var. Adı “Şimdinin Gücü”. Kitapta insanların çok fazla geçmişte ya da gelecekte yaşadıkları, oysa hayatta gerçek mutluluk ve yaşamın “anlar” veya “şimdi” de saklı olduğu mesajı veriliyor. Tolle’ye göre insan zihni şimdi de yani şu anda kalırsa çok daha üretken, çok daha verimli, daha mutlu, daha huzurlu bir yaşama kapı açıyor. Geçmiş ya da gelecek odaklı zihin ise kaygı, korku ve huzursuzluk getiriyor. Bir diğer ifade ile dün bir zamanki şimdi, yarın ise yarınki şimdi olmuş olacağından, şimdiyi iyi yaşamak gerekiyor.
Şirketler açısından da durum aslında benzer değil mi? Sürekli geçmiş performans veya gelecek kaygısı ile yaşayan şirketler var. Geçmiş başarı veya başarısızlıklarına takılmış kalmış, bugün yapılması gerekeni yapmayan, bugünü atlayan, ya da benzer şekilde geleceğe fazlaca takılmış, kaygılı, endişeli, stratejik yönetim adı altında, kendisini geleceğin dünyasına odaklayarak bugünden kopan çok şirket var.
Oysa bu bir denge meselesi. Geçmişten ders almak, geleceğe hazırlıklı olmak, ancak bugünde, şimdide performans göstermek gerekli. Parlak stratejik planlarına takılıp kalıp, bugün “icra” kısmında başarısız olan o kadar çok şirket görüyorum ki. Stratejik planlar, misyonlar, hedefler, KPI’lar havada uçuşurken, adet yerini bulsun diye yapılmış bütçeler üç, dört revizyon görürken, işin icra kısmına odaklanmak kimsenin işine gelmiyor. Stratejik hedefler doğrudan bölüm yöneticilerine iliştiriliyor. Arada süreçler, görevler, süreç performans hedefleri olmadan bu ilişkilendirme anlamsız oluyor, zira o KPI’ın başarılması için gerekli minimum set up, sağlanmamış oluyor. Yani gelecek odaklı, stratejik yönetim odaklı şirketler eğer bunu süreçleri ile ilişkilendirmek ise, ki bu şimdide, anda çalışmak anlamına geliyor, icra problemleri ortaya çıkıyor. KPI’lar peşinden koşan, sistemsiz, kişiye bağımlı, dış konjonktüre takıntılı şirketler olarak işimizi şansa veya konjonktürel hareketlere bırakıyoruz.
Önerim şu; performans sonuçları dünde, stratejik planlar ve hedefler ise yarında kalıyor. Süreçler ve süreç performansı ise yani icra (execution) ise bugünün konusu. Geçmiş ve geleceğe fazlaca saplanıp, bugünü kaçırırsak, ne geçmiş hataları düzeltebilir, ne de gelecekteki o parlak hedefleri başarabiliriz. İcra ve yönetmek bugün hiç olmadığı kadar önemli.
Her yerde gelecek, değişim, dönüşüm, strateji, vb parlak konular konuşulurken belki de bunu söylemek çok aykırı ve kışkırtıcı ama şirketler anda (bugünde) belki de çok daha fazla kalmalı. Bugünü yönetmek, yarını kazanmak demek.